Sen był o tyle dziwny, że poczułem po nim nieuzasadniony niepokój.

Jechałem samochodem był to bus lub furgonetka ewentualnie mała ciężarówka. Droga prowadziła przez tereny zupełnie mi nie znane. Na trasie wziąłem młodą autostopowiczkę, która prowadziła mnie do przejścia granicznego. Podczas drogi opowiadała o niedawnej wojnie i swoich przeżyciach, ogólnie jej opowieść była strasznie dołująca. (kobieta opowiadająca swój życiorys lub jego fragment często pojawia się w moich snach). 
W pewnym momencie zgubiłem drogę. Ale okazało się, że ona świetnie zna okolice i poprowadziła mnie do ostatniego miasta przed granicą. Kiedy już widziałem przejście powiedziała mi, że nie może ze mną przejechać ponieważ miałbym kłopoty, ale się jeszcze spotkamy.
Dojeżdżam do przejścia i okazuje się, że jest już nieczynne i muszę przenocować w samochodzie.

Klika dni później miałem kontynuację.
Przeprawiam się przez granicę, która okazała się granicą polsko-rumuńską. Chociaż według nawigacji do Rumunii powinien być kawał drogi. (w tym miejscu, jest fragment, którego nie pamiętam, wiem tylko, że się spotkaliśmy a ona była w mundurze, ale nie wiem jakim).
Obszar już po stronie rumuńskiej wyglądał tragicznie. Wyludnione wsie, zniszczone drogi itd. Wszystko aż do miejsca, w którym "wydawało mi się", że Rumunia powinna się zacząć.
Z tego co pamiętam obudziłem się zaraz po dojeździe do "starej granicy".