Dziennik Zmorą Żyjący czyli Przygody Freskum w świecie snów i paraliżu

[Freskum]

17 lipca

---

Jestem optymistycznie nastawiony to już drugi LD, który był na tyle długi, żeby zaspokoić moją ciekawość.

---

Jedynym minusem jest to, że Jej już nie ma. Zawsze paraliże były dość długie, a ja byłem w pełni świadomy, że to paraliż i nie odczuwałem emocji z nim związanych jedynie poczucie czyjejś obecności i wszechobecnego chłodu (ale to norma  ) 

Teraz paraliże są jak nie paraliże (wiem jak to się czyta , chodzi o to, że wtedy były na granicy ze snem i mimo braku emocji były związane „głębsze doznania". Czasem paraliż zmieniał się w pełni świadomy sen o paraliżu, ale wtedy nie miałem żadnej kontroli nad snem nawet nad własnym ciałem). Są całkiem „krótkie” nie jak wczorajszy, ale jednak zawsze paraliż kojarzy się z poczuciem czyjeś obecności, u mnie brak nawet czuje lekką pustkę, chłód, samotność i nie zrozumiały smutek. Niby teoretycznie mam o wiele dłuższe LD, ale nie jestem pewien czy to kwestia „rodzaju paraliżu”, czy jednak zmiany nastawienia.

---

#Sen warty uwagi

Nie będę opisywał na razie tutaj swojego snu, ponieważ będę do niego wracał w dalszej części mojego dziennika.

Od tego właśnie snu zacznę pracę nad moją mapą snów, według rosyjskiego poradnika. Jestem w trakcie przekładania go na język polski, krótko mówiąc jest dość długiiiii...