14-11-2015, 08:52
Pamiętam fragmenty snu (snów) i nie jestem pewna, gdzie kończy się jeden a zaczyna drugi..
Było to mniej więcej tak. Siedziałam w klasie, która najbardziej kojarzy mi się z jedną klasą z czasów jeszcze podstawówkowych. Był tam z nami nauczyciel muzyki. Śpiewaliśmy piosenkę, jednak za bardzo nam to nie wychodziło. Trochę się bałam, że fałszuję. Nauczyciel nie mógł zrozumieć, dlaczego tak fajną piosenkę śpiewamy beznadziejnie, a poprzednim razem, gdy śpiewaliśmy kiepską piosenkę, to szło nam świetnie. Wkrótce akcja snu przenosi się w inne miejsce. Pojawia się postać chłopaka, który w jakiś sposób łączy się z postacią nauczyciela i jednocześnie odnoszę bardzo mocne wrażenie, że jest to ktoś z i-senu. Znajduję się w miejscu rodem z horroru. Z różnych miejsc wypełzają diabły z wyszczerzonymi kłami i zwisającymi językami. Jeden z demonów ma kolor zielony, łysą głowę i ciało Golluma z "Władcy Pierścieni".
Tutaj muszę wspomnieć o jednej rzeczy - bardzo boję się takich demonów, które pojawiają się u mnie w snach i nigdy nie oglądam żadnych filmów na temat opętania przez szatana bo się tego paicznie boję - później mam różne schizy itp. W związku z tym, kiedy we śnie pojawiają się takie stwory, zazwyczaj czuję paraliżujący strach, tak mocny, że ostatecznie się budzę. Jednak tym razem za sprawą mojego towarzysza nie odczuwam żadnego strachu, jedynie lekki niepokój, ale wiem, że diabły nic mi nie zrobią, bo mam obrońcę. Chyba diabły pojęły, że mnie nie przestraszą i w związku z tym jeden drugiego połyka, a na końcu przylatuje duszek Kacper i połyka ostatniego, najsilniejszego. Zastanawiam się, czy on też ma wrogie zamiary, ale odlatuje, nie czyniąc mi krzywdy.
Towarzysz mówi, że pokaże mi, jak obronić się przed borsukami, które są strasznie groźnymi i krwiożerczymi zwierzętami. Okazuje się, że najlepszą metodą pozbycia się borsuka, jest albo przebicie go nożem, albo podanie mu soku w kartoniku w specjalny sposób. Przez jakiś czasu uczę się poprawnego trzymania kartonika, a kiedy uznajemy, że opanowałam umiejętność, kończymy naukę.
Teraz znajduję się z moim towarzyszem w lesie, leżymy sobie w zagłębieniu, przykryci kołderką z mchu. Rozmawiamy, gdy nagle dostrzegam, że jakiś borsuk wbiegł na moje podwórko. Wkrótce jednak okazuje się, że to fałszywy alarm, a hałas który słyszałam, spowodowała para, która leży w podobnym zagłębieniu jak nasze metr od nas. Przez chwilę próbujemy udawać, że nas nie ma i chcemy stamtąd uciec, jednak wkrótce nasza obecność wychodzi na jaw i przestajemy się kryć. Okazuje się, że ta para, to moja dawna koleżanka Patrycja, ze swoim niedawno poślubionym mężem. Spostrzegam, że mam taką samą bluzkę jak Patrycja i stwierdzam, że jest to bardzo dziwna zbieżność.
Wkrótce okazuje się, że ich zagłębienie jest głębsze niż myślałam i jest tam kanapa, na której siedzi SlaviaConsesiao. Jest wyraźnie zmieszany tym, że musi siedzieć sam obok obściskującej się pary. Siadam więc obok niego, żeby mu dodać otuchy. Rozmawiam z nim, ale nagle czuję dotyk na nodze. Nie chcę, żeby Sławek mnie dotykał, bo boję się, że zobaczy to mój towarzysz i pomyśli sobie o mnie coś złego. Sprawdzam po dacie (nie mam pojęcia o co chodziło z tym sprawdzaniem ;p), okazuje się, że dotyk pochodzi z roku 2010 i Sławek nie ma prawa mnie dotykać. Jestem bardzo zła, gdy wtem orientuję się, że leżę w łóżku i o mało co nie uderzyłam mojego chłopaka za to, ze mnie dotknął
Było to mniej więcej tak. Siedziałam w klasie, która najbardziej kojarzy mi się z jedną klasą z czasów jeszcze podstawówkowych. Był tam z nami nauczyciel muzyki. Śpiewaliśmy piosenkę, jednak za bardzo nam to nie wychodziło. Trochę się bałam, że fałszuję. Nauczyciel nie mógł zrozumieć, dlaczego tak fajną piosenkę śpiewamy beznadziejnie, a poprzednim razem, gdy śpiewaliśmy kiepską piosenkę, to szło nam świetnie. Wkrótce akcja snu przenosi się w inne miejsce. Pojawia się postać chłopaka, który w jakiś sposób łączy się z postacią nauczyciela i jednocześnie odnoszę bardzo mocne wrażenie, że jest to ktoś z i-senu. Znajduję się w miejscu rodem z horroru. Z różnych miejsc wypełzają diabły z wyszczerzonymi kłami i zwisającymi językami. Jeden z demonów ma kolor zielony, łysą głowę i ciało Golluma z "Władcy Pierścieni".
Tutaj muszę wspomnieć o jednej rzeczy - bardzo boję się takich demonów, które pojawiają się u mnie w snach i nigdy nie oglądam żadnych filmów na temat opętania przez szatana bo się tego paicznie boję - później mam różne schizy itp. W związku z tym, kiedy we śnie pojawiają się takie stwory, zazwyczaj czuję paraliżujący strach, tak mocny, że ostatecznie się budzę. Jednak tym razem za sprawą mojego towarzysza nie odczuwam żadnego strachu, jedynie lekki niepokój, ale wiem, że diabły nic mi nie zrobią, bo mam obrońcę. Chyba diabły pojęły, że mnie nie przestraszą i w związku z tym jeden drugiego połyka, a na końcu przylatuje duszek Kacper i połyka ostatniego, najsilniejszego. Zastanawiam się, czy on też ma wrogie zamiary, ale odlatuje, nie czyniąc mi krzywdy.
Towarzysz mówi, że pokaże mi, jak obronić się przed borsukami, które są strasznie groźnymi i krwiożerczymi zwierzętami. Okazuje się, że najlepszą metodą pozbycia się borsuka, jest albo przebicie go nożem, albo podanie mu soku w kartoniku w specjalny sposób. Przez jakiś czasu uczę się poprawnego trzymania kartonika, a kiedy uznajemy, że opanowałam umiejętność, kończymy naukę.
Teraz znajduję się z moim towarzyszem w lesie, leżymy sobie w zagłębieniu, przykryci kołderką z mchu. Rozmawiamy, gdy nagle dostrzegam, że jakiś borsuk wbiegł na moje podwórko. Wkrótce jednak okazuje się, że to fałszywy alarm, a hałas który słyszałam, spowodowała para, która leży w podobnym zagłębieniu jak nasze metr od nas. Przez chwilę próbujemy udawać, że nas nie ma i chcemy stamtąd uciec, jednak wkrótce nasza obecność wychodzi na jaw i przestajemy się kryć. Okazuje się, że ta para, to moja dawna koleżanka Patrycja, ze swoim niedawno poślubionym mężem. Spostrzegam, że mam taką samą bluzkę jak Patrycja i stwierdzam, że jest to bardzo dziwna zbieżność.
Wkrótce okazuje się, że ich zagłębienie jest głębsze niż myślałam i jest tam kanapa, na której siedzi SlaviaConsesiao. Jest wyraźnie zmieszany tym, że musi siedzieć sam obok obściskującej się pary. Siadam więc obok niego, żeby mu dodać otuchy. Rozmawiam z nim, ale nagle czuję dotyk na nodze. Nie chcę, żeby Sławek mnie dotykał, bo boję się, że zobaczy to mój towarzysz i pomyśli sobie o mnie coś złego. Sprawdzam po dacie (nie mam pojęcia o co chodziło z tym sprawdzaniem ;p), okazuje się, że dotyk pochodzi z roku 2010 i Sławek nie ma prawa mnie dotykać. Jestem bardzo zła, gdy wtem orientuję się, że leżę w łóżku i o mało co nie uderzyłam mojego chłopaka za to, ze mnie dotknął
"Pomyliłeś niebo z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu"
