12-09-2018, 19:18
Fascynuje mnie plastyczność snów względem naszych myśli.
Miałem dzisiaj w zasadzie pozytywny sen, ot taki sobie bez jakiś niezwykłych elementów, chociaż nie pamiętam czy kiedykolwiek wybuchłem takim śmiechem we śnie (rozbawiło mnie to, co powiedział nauczyciel z mojej szkoły). Jednak w pewnym momencie, siedząc w samochodzie z kilkoma pasażerami uświadomiłem sobie, że jestem we śnie. No cóż, co tu dużo mówić, po ostatnich przygodach nabawiłem się pewnego lęku przez snami. Wszyscy wiemy jak to działa, gdy ze wszystkich sił próbujesz o czym nie myśleć - myślisz o tym jeszcze bardziej. Od razu po uświadomieniu zaczął ogarniać mnie lekki lęk i panika, że sen zaraz zacznie zamieniać się w koszmar. Jak na życzenie sąsiad po lewej zamienił się w kościotrupa. Zacząłem intensywnie myśleć "Co zrobić, jak nie pozwolić temu działać" - na tą myśl wszyscy pasażerowie przyjęli pozycje myśliciela, tzn dłoń na podbródku, zgarbienie, skupiony wzrok.
Następnie pojawiła się myśl, że ten kościotrup może rzucić mi się na szyje. Pół sekundy później skurczybyk mnie w nią ugryzł. Tu taka rozkmina - uważam, że w śnie można odczuwać ból, ale jest on kilkukrotnie, lub w ekstremalnych sytuacjach kilkunastokrotnie mniejszy niż gdyby owa krzywda zadziała się w świecie realnym. Tak przynajmniej wnika z moich doświadczeń 
W każdym razie postanowiłem skasować delikwenta i wyobrażać sobie szkodę jaką mogę mu wyrządzić, ale w tym momencie się obudziłem napędzany emocjami i chęcią wyjścia ze snu który chce nabroić.
Cholera, wynika z tego że nieświadome sny są dla mnie aktualnie lepsze, ale za żadne skarby nie chce rezygnować z tych świadomych, będę musiał to jakoś zwalczyć, ale ciężko walczyć ze swoją podświadomością
Mam nadzieję, że double post zostanie mi wybaczony, ale bez tego raczej nikt by tu nie wszedł
Miałem dzisiaj w zasadzie pozytywny sen, ot taki sobie bez jakiś niezwykłych elementów, chociaż nie pamiętam czy kiedykolwiek wybuchłem takim śmiechem we śnie (rozbawiło mnie to, co powiedział nauczyciel z mojej szkoły). Jednak w pewnym momencie, siedząc w samochodzie z kilkoma pasażerami uświadomiłem sobie, że jestem we śnie. No cóż, co tu dużo mówić, po ostatnich przygodach nabawiłem się pewnego lęku przez snami. Wszyscy wiemy jak to działa, gdy ze wszystkich sił próbujesz o czym nie myśleć - myślisz o tym jeszcze bardziej. Od razu po uświadomieniu zaczął ogarniać mnie lekki lęk i panika, że sen zaraz zacznie zamieniać się w koszmar. Jak na życzenie sąsiad po lewej zamienił się w kościotrupa. Zacząłem intensywnie myśleć "Co zrobić, jak nie pozwolić temu działać" - na tą myśl wszyscy pasażerowie przyjęli pozycje myśliciela, tzn dłoń na podbródku, zgarbienie, skupiony wzrok.
Następnie pojawiła się myśl, że ten kościotrup może rzucić mi się na szyje. Pół sekundy później skurczybyk mnie w nią ugryzł. Tu taka rozkmina - uważam, że w śnie można odczuwać ból, ale jest on kilkukrotnie, lub w ekstremalnych sytuacjach kilkunastokrotnie mniejszy niż gdyby owa krzywda zadziała się w świecie realnym. Tak przynajmniej wnika z moich doświadczeń W każdym razie postanowiłem skasować delikwenta i wyobrażać sobie szkodę jaką mogę mu wyrządzić, ale w tym momencie się obudziłem napędzany emocjami i chęcią wyjścia ze snu który chce nabroić.Cholera, wynika z tego że nieświadome sny są dla mnie aktualnie lepsze, ale za żadne skarby nie chce rezygnować z tych świadomych, będę musiał to jakoś zwalczyć, ale ciężko walczyć ze swoją podświadomością
Mam nadzieję, że double post zostanie mi wybaczony, ale bez tego raczej nikt by tu nie wszedł
