11-08-2017, 10:29
11.08.2017
Fałszywa dobroć i z dziećmi przez morze
Jestem w jakiejś bajkowej wiosce. Domki mają dziwne kształty, trochę jak zdeformowane grzyby. Wszystkie są zbudowane na gałęziach niewiarygodnie grubych i niskich drzew. Widzę, jak ktoś stoi na trawie pod jednym z domków, tuż pod jego oknem. Ten ktoś to szpieg. W moim odczuciu jest to raczej zła postać. Do tej pory sen był w formie filmu, teraz pojawiam się ja. Jestem w tym wcześniej szpiegowanym domku. Chcę się wydostać. Jest tak, jakbym był tu więziony, chociaż nie jestem pewien, nie znam szczegółów. Jestem w prostokątnym pomieszczeniu, przede mną prostokątny stół, a za nim staruszka. Za moimi plecami jest wyjście, a obok niego mąż staruszki. Kobieta i ja jesteśmy wobec siebie bardzo mili, ale czuję, że to tylko gra. Oboje wiemy, że gdybym tylko wykonał zły ruch, starucha pokazałaby swoje prawdziwe oblicze. Zauważam, że szary dywan, na którym stoję, jest mokry i pokrywa go piana. Schodzę z niego. Mąż starej bierze w ręce szczotkę do zamiatania i wykonuje nią ruchy tak, jakby była rurą od odkurzacza. Na stole obok mnie stoi otwarta butelka z płynem do prania. Jest różowa. Biorę ją i wylewam płyn na swoją koszulkę. Kobieta patrzy na mnie pobłażliwie z uśmiechem i przesłodzonym głosem mówi: "Och, to nic. Nic się nie stało. Zaraz coś poradzimy".
Przeskok wydarzeń.
Teleportuję się do jakiejś chińskiej knajpy i jem burgera. Wychodzę na zatłoczone ulice, a za mną zaczyna podążać jakiś dzieciak. Idę dalej. Przyłącza się kolejny. Nie rozumiem o co chodzi, ale ignoruję to. Idę dalej. Mam na ogonie już trzech dzieciaków. Przede mną rozpościera się morze/ocean. Wchodzę do wody i płynę, płynę, płynę... Mija wiele czasu, dzieciaki nadal są za mną. Płynę dalej. Dostrzegam przede mną ląd, na plaży jest wielu ludzi. Skądś wiem, że okrążyłem Ziemię i to, co widzę przed sobą, to druga strona miasta, z którego wyruszyłem. Wydaje mi się to dosyć dziwne, czuję, że coś tu jest nie tak.
Przeskok wydarzeń.
Jestem na lądzie. Stoję na piasku obok przywódcy ludzi. Jest na mnie zły z powodu tych dzieci, które ze sobą przyprowadziłem. Wewnętrznie wiem, że wszyscy ci ludzie na plaży, to są ci sami ludzie z wioski z początku snu.
//////////////////////////////////////////////////////
Podążając za wskazówkami z kursu, postanowiłem nastawić alfa budzik. Pomyślałem, że nastawię go na 5:00, bo chciałem spróbować SSILD. Położyłem się o północy. Moja mantra brzmiała jakoś tak: "Obudzę się o godz. 5:00 i będę pamiętał swoje sny". Powtórzyłem ją kilka razy przy jednoczesnym wyobrażaniu sobie sytuacji, jak budzę się o tej godzinie, jak wygląda mój pokój w świetle wschodzącego słońca, jak patrzę na godzinę i widzę 05:00.
Nic z tego. Obudził mnie dzwonek do drzwi około 8:20.
Fałszywa dobroć i z dziećmi przez morze
Jestem w jakiejś bajkowej wiosce. Domki mają dziwne kształty, trochę jak zdeformowane grzyby. Wszystkie są zbudowane na gałęziach niewiarygodnie grubych i niskich drzew. Widzę, jak ktoś stoi na trawie pod jednym z domków, tuż pod jego oknem. Ten ktoś to szpieg. W moim odczuciu jest to raczej zła postać. Do tej pory sen był w formie filmu, teraz pojawiam się ja. Jestem w tym wcześniej szpiegowanym domku. Chcę się wydostać. Jest tak, jakbym był tu więziony, chociaż nie jestem pewien, nie znam szczegółów. Jestem w prostokątnym pomieszczeniu, przede mną prostokątny stół, a za nim staruszka. Za moimi plecami jest wyjście, a obok niego mąż staruszki. Kobieta i ja jesteśmy wobec siebie bardzo mili, ale czuję, że to tylko gra. Oboje wiemy, że gdybym tylko wykonał zły ruch, starucha pokazałaby swoje prawdziwe oblicze. Zauważam, że szary dywan, na którym stoję, jest mokry i pokrywa go piana. Schodzę z niego. Mąż starej bierze w ręce szczotkę do zamiatania i wykonuje nią ruchy tak, jakby była rurą od odkurzacza. Na stole obok mnie stoi otwarta butelka z płynem do prania. Jest różowa. Biorę ją i wylewam płyn na swoją koszulkę. Kobieta patrzy na mnie pobłażliwie z uśmiechem i przesłodzonym głosem mówi: "Och, to nic. Nic się nie stało. Zaraz coś poradzimy".
Przeskok wydarzeń.
Teleportuję się do jakiejś chińskiej knajpy i jem burgera. Wychodzę na zatłoczone ulice, a za mną zaczyna podążać jakiś dzieciak. Idę dalej. Przyłącza się kolejny. Nie rozumiem o co chodzi, ale ignoruję to. Idę dalej. Mam na ogonie już trzech dzieciaków. Przede mną rozpościera się morze/ocean. Wchodzę do wody i płynę, płynę, płynę... Mija wiele czasu, dzieciaki nadal są za mną. Płynę dalej. Dostrzegam przede mną ląd, na plaży jest wielu ludzi. Skądś wiem, że okrążyłem Ziemię i to, co widzę przed sobą, to druga strona miasta, z którego wyruszyłem. Wydaje mi się to dosyć dziwne, czuję, że coś tu jest nie tak.
Przeskok wydarzeń.
Jestem na lądzie. Stoję na piasku obok przywódcy ludzi. Jest na mnie zły z powodu tych dzieci, które ze sobą przyprowadziłem. Wewnętrznie wiem, że wszyscy ci ludzie na plaży, to są ci sami ludzie z wioski z początku snu.
//////////////////////////////////////////////////////
Podążając za wskazówkami z kursu, postanowiłem nastawić alfa budzik. Pomyślałem, że nastawię go na 5:00, bo chciałem spróbować SSILD. Położyłem się o północy. Moja mantra brzmiała jakoś tak: "Obudzę się o godz. 5:00 i będę pamiętał swoje sny". Powtórzyłem ją kilka razy przy jednoczesnym wyobrażaniu sobie sytuacji, jak budzę się o tej godzinie, jak wygląda mój pokój w świetle wschodzącego słońca, jak patrzę na godzinę i widzę 05:00.
Nic z tego. Obudził mnie dzwonek do drzwi około 8:20.
