15-06-2019, 15:02
13 czerwca 2019
Wieczorem oglądałam w sieci zdjęcia świętej góry mojego Mistrza, ponieważ w tamtej okolicy przez cały rok jest taka pogoda jak teraz w mojej miejscowości. Przed zaśnięciem powtórzyłam kilkadzieści razy "Chcę spotkać moich braci z poprzednich wcieleń".
Czułam obecność Śri Ramany we śnie. Nie pamiętam żadnych szczegółów poza tym, że było mi bardzo przyjemnie.
15 czerwca 2019
Wieczorem praktykowałam bezforemną medytację w rogu pomieszczenia. Ułożyłam się na brzuchu twarzą do ściany, zamknęłam oczy i skoncentrowałam się na mrocznej nicości pod powiekami. Usnęłam przed 22.00, później standardowo WBTB o północy, ze czterdzieści minut jakiejś aktywności (zmywanie, chowanie resztek do lodówki, mycie ciała fizycznego i trochę Internetu), no i potem sen.
1. Znalazłam się na dworcu kolejowym z moją mamą. Przyjechał pociąg. Na wyświetlaczu z kierunkiem miał jakieś dziwne słowo związane z szarością. Zgodnie z logiką snu uznałam że mi pasuje (potem musiałabym jeszcze podjechać kawałek autobusem), ale nie wsiadłam do niego, bo mama nie wiedziała, dokąd jedzie. Odczuwałam żal, bo mogłam postąpić inaczej, ale uwarunkowania okazały się silniejsze.
2. Starszy pan tłumaczył, gdzie znajdują się meridiany. Wolałabym, żeby pokazywał je na moim nagim ciele, ale mama cały czas była przy tym obecna i byłoby to szalenie niestosowne.
Kiedy myślę o tym śnie, moją osobę przeszywa miły dreszczyk. To nie jest tak, że interesuję się każdym przypadkowo spotkanym obleśnym starym dziadem. Absolutnie nie. Im starszy człowiek, tym większe prawdopodobieństwo, że posiada Wiedzę, coraz bardziej rozległą. To właśnie ona mnie podnieca, a nie sam zaawansowany wiek.
3. Udałam się do teatru z grupą młodzieży. Były nas tysiące. Miałam na sobie głupie buty z zwierzęcymi buźkami z przodu, pragnęłam je zmienić na bardziej dojrzałe czarne najki, które zobaczyłam w szatni. Wzięłam je do ręki. Niestety miały rozmiar 32, o wiele za duży dla mnie.
Zajęłam miejsce na podłodze. Scena była słabo widoczna, ale dochodził do mnie dźwięk. Było okropnie ciasno. Dziewczyny obok coś notowały. Też próbowałam, ale zastanawiałam się, po co robić jakieś notatki, skoro już ukończyłam studia i nikt mnie nie będzie już z tego odpytywał, no bo niby gdzie?
W pewnym momencie spektakl zakończono z przyczyn technicznych. Rozdano nam plastelinę. Mieliśmy przebudzić w sobie kreatywność, rozbudzić wewnętrzne dziecko. Wkurzyłam się. Przeleciałam przez scenę, ręce wyciągnięte w bok niczym skrzydła, wystawione środkowe palce. Wylądowałam w dosyć ustronnym miejscu, uklękłam i podparłam się rękami. Zaczęłam wykonywać dziwaczne kołyszące ruchy ciałem w tył i w przód.
Z powodu pogody sen był dość płytki. Ciało fizyczne nie było czute, byłam dobrze zakotwiczona w świecie snu, ale w mojej percepcji obecny był hałas z ulicy wpadający przez szeroko otwarte okno. Czułam się, jakbym przebywała jednocześnie w dwóch światach. Tak jakby moja świadomość przekraczała wszystkie możliwe jej stany. Było w tym coś delikatnie błogiego.
4. Mama siedziała na przystanku autobusowym, popijała 3 zimne piwa o różnych smakach w szklanych butelkach. Poprosiłam, żeby dała łyka, bo nie opłaca mi się kupować całego, chcę tylko spróbować. Odmówiła. Poleciały wulgarne wyzwiska z mojej strony, przy czym cały czas miałam zachowaną świadomość świadka. Bawiło mnie to.
Wstałam dobrze po dziewiątej.
Wieczorem oglądałam w sieci zdjęcia świętej góry mojego Mistrza, ponieważ w tamtej okolicy przez cały rok jest taka pogoda jak teraz w mojej miejscowości. Przed zaśnięciem powtórzyłam kilkadzieści razy "Chcę spotkać moich braci z poprzednich wcieleń".
Czułam obecność Śri Ramany we śnie. Nie pamiętam żadnych szczegółów poza tym, że było mi bardzo przyjemnie.
15 czerwca 2019
Wieczorem praktykowałam bezforemną medytację w rogu pomieszczenia. Ułożyłam się na brzuchu twarzą do ściany, zamknęłam oczy i skoncentrowałam się na mrocznej nicości pod powiekami. Usnęłam przed 22.00, później standardowo WBTB o północy, ze czterdzieści minut jakiejś aktywności (zmywanie, chowanie resztek do lodówki, mycie ciała fizycznego i trochę Internetu), no i potem sen.
1. Znalazłam się na dworcu kolejowym z moją mamą. Przyjechał pociąg. Na wyświetlaczu z kierunkiem miał jakieś dziwne słowo związane z szarością. Zgodnie z logiką snu uznałam że mi pasuje (potem musiałabym jeszcze podjechać kawałek autobusem), ale nie wsiadłam do niego, bo mama nie wiedziała, dokąd jedzie. Odczuwałam żal, bo mogłam postąpić inaczej, ale uwarunkowania okazały się silniejsze.
2. Starszy pan tłumaczył, gdzie znajdują się meridiany. Wolałabym, żeby pokazywał je na moim nagim ciele, ale mama cały czas była przy tym obecna i byłoby to szalenie niestosowne.
Kiedy myślę o tym śnie, moją osobę przeszywa miły dreszczyk. To nie jest tak, że interesuję się każdym przypadkowo spotkanym obleśnym starym dziadem. Absolutnie nie. Im starszy człowiek, tym większe prawdopodobieństwo, że posiada Wiedzę, coraz bardziej rozległą. To właśnie ona mnie podnieca, a nie sam zaawansowany wiek.
3. Udałam się do teatru z grupą młodzieży. Były nas tysiące. Miałam na sobie głupie buty z zwierzęcymi buźkami z przodu, pragnęłam je zmienić na bardziej dojrzałe czarne najki, które zobaczyłam w szatni. Wzięłam je do ręki. Niestety miały rozmiar 32, o wiele za duży dla mnie.
Zajęłam miejsce na podłodze. Scena była słabo widoczna, ale dochodził do mnie dźwięk. Było okropnie ciasno. Dziewczyny obok coś notowały. Też próbowałam, ale zastanawiałam się, po co robić jakieś notatki, skoro już ukończyłam studia i nikt mnie nie będzie już z tego odpytywał, no bo niby gdzie?
W pewnym momencie spektakl zakończono z przyczyn technicznych. Rozdano nam plastelinę. Mieliśmy przebudzić w sobie kreatywność, rozbudzić wewnętrzne dziecko. Wkurzyłam się. Przeleciałam przez scenę, ręce wyciągnięte w bok niczym skrzydła, wystawione środkowe palce. Wylądowałam w dosyć ustronnym miejscu, uklękłam i podparłam się rękami. Zaczęłam wykonywać dziwaczne kołyszące ruchy ciałem w tył i w przód.
Z powodu pogody sen był dość płytki. Ciało fizyczne nie było czute, byłam dobrze zakotwiczona w świecie snu, ale w mojej percepcji obecny był hałas z ulicy wpadający przez szeroko otwarte okno. Czułam się, jakbym przebywała jednocześnie w dwóch światach. Tak jakby moja świadomość przekraczała wszystkie możliwe jej stany. Było w tym coś delikatnie błogiego.
4. Mama siedziała na przystanku autobusowym, popijała 3 zimne piwa o różnych smakach w szklanych butelkach. Poprosiłam, żeby dała łyka, bo nie opłaca mi się kupować całego, chcę tylko spróbować. Odmówiła. Poleciały wulgarne wyzwiska z mojej strony, przy czym cały czas miałam zachowaną świadomość świadka. Bawiło mnie to.
Wstałam dobrze po dziewiątej.
Wysłano z mojego Samsunga F41.2
