11-04-2018, 07:49
//1//
Byłem obserwatorem wojny w Pakistanie. Sojusz muzułmańsko-żydowski, który siedzibę miał właśnie w stolicy tego kraju, wydał chrześcijanom wyrok śmierci, co przyczyniło się do wybuchu konfliktu. Stałem na środku jakiegoś placu, obok mnie, ze wszystkich stron przelatywały kule i wszelkiej maści pociski. Jednak gdy siły sojuszu osłabły, wycofały się, a wokół nastała niepokojąca cisza.
Dalsza część snu odbyła się w widoku trzecioosobowym, bez udziału "ja". Z bloków otaczających plac zaczęły wybiegać dziwne, różowe istoty. Jak się okazało z kontekstu snu, były to różowe hybrydy ludzi zmieszanych ze świniami. Miały olbrzymie głowy z oczami na pół twarzy, białe kola z wielkimi, czarnymi źrenicami. Tułów także był olbrzymi, kończyny wyjątkowo małe. Na plecach miały coś w rodzaju fioletowych kolców, które się jeżyły. Pomimo drobnych nóżek biegły dosyć szybko. W mig doganiały chrześcijańskich wojowników i "rękoma" wyciągały żywcem serca przeciwników. Wydawały się być odborne na kule karabinów.
Na dachach budynków pojawiły się także zielone hybrydy ludzi z małpami. Obrzucały plac jakimś zielonym łajnem, które wydzielało toksyny śmiertelne tylko i wyłącznie dla ludzi. Po zestrzeleniu takiego osobnika, całe ciało zamieniało się także w identyczną truciznę.
Gdzieniegdzie, już poza placem leżały również szare trupy dzieci, które były wypchane materiałami wybuchowymy zamiast organów. Uciekający chrześcijanie, widząc takie dziecko, próbowali sprawdzić czy żyje, a czujniki wbudowane w trupa wykrywały to i uruchamiały mechanizm zapłonowy. Bum. Dzieci te jednakowoż z twarzy nie przypominały ludzkich, tak jakby były to nieudane hybrydy, w których nie było życia, ale szkoda było je marnować więc je przerobiono na pułapki.
Nie wiem jak się zakończyła wojna, ale zaiste, środki jakie podjął sojusz były okropne.
//2//
Siedziałem przed telewizorem oglądając relacje z wojny pomiędzy sojuszem a chrześcijanami. Jednak nie widziałem jakoś nowych informacji, wstałem więc z łóżka szpitalnego, po czym poszedłem do łazienki. Tam zauważyłem jakiś różowy, ogromny kształt. O, nie, to była pewnie jedna z tych hybryd. Zgromadziłem manę w prawej ręce, zacisnąłem pięść i wymierzyłem w serce. Jednak zanim uderzyłem, zatrzymałem rękę tuż przed piersiami osobnika. Nie był to świnioludź, jak wcześniej myślałem. Była to zwykła, tłusta blond pielęgniarka, ubrana w różowy fartuch.
- No i czego się gapi? - powiedziała i poszła w swoją stronę.
//3//
Wyszedłem na podwórko, znowu znajdowałem się w sennym Toruniu. Na swoje życzenie zatraciłem część świadomości odpowiedzialnej za rozumowianie, że to co mnie otacza jest snem i obserwowałem uważnie fabułę snu.
Za bramą znajdował się stół, a na nim kilka toreb z narkotykami. Biały, kwaskowaty proszek, który należało zgłosić na policję. Zadzwoniłem pod 911 i po chwili przyjechali dwaj szeryfowie, osobno dwoma samochodami terenowymi z olbrzymimi kołami, wzorowanymi na te z GTA SA - nawet logo było to samo. Jeden z nich powiedział, że najlepszym sposobem na złapanie dilerów będzie poczekanie aż przyjdą po swój towar, jednak zanim wprowadzi plan w życie, musi się jeszcze zabawić z kolegą. Poszli więc obaj ujarani ze świecącymi oczkami w krzaki.
Ja zostałem sam przy stole. Po chwili przyszli do niego jacyś ciapaci z dużymi nosami, prawie żydowskimi. Zabrali narkotyki i zaczęli mnie zastraszać, że to tak nieładnie wzywać na nich policję. Jak im jeszcze raz podpadnę, wyjawią wszystkim informacje o mnie. Nie wierzyłem, że takie posiadają, ale po chwili jeden z nich wyciągnął teczkę. Z niej wyjął kilkanaście moich zdjęć i mojej rodziny, nawet tej dalekiej.
Te zdjęcia były o tyle ciekawe, że żadnego z nich nigdy nie widziałem na oczy, nikt nie miał też prawa mi ich zrobić, jednak je posiadali. Najbardziej zaintrygowało mnie zdjęcie, na którym siedzę podczas balu gimnazjalnego w pozie Stańczyka. Nawet kąt z jakiego zrobiono zdjęcie odpowiadał Matejkowskiej wizji. Zdjęcie, w którym pokazywałem faka w samym podkoszulku przed lustrem w mojej wilii, które zostało zrobione w niedalekiej przyszłości, zajęło u mnie drugie miejsce w konkursie na najfajniejsze zdjęcie, które nie istnieje.
Ale wracając do ciapatych. Okazało się, że mają także logi z fejsbuka, każde wiadomości i inne informacje, które wyciągnął o mnie ten portal. Dodatkowo, w moim życiu była także osoba, która była ich agentem, niejaka Izabela Kulchok (czyt. Kalczok), którą znałem pod postacią Isabeli. Pokazali mi nawet jej prawdziwy profil na FB, gdzie miała normalne profilowe. Nie wiem po co mi to wszystko mówili, ale jakoś nie byłem zaniepokojony, cieszyłem się danymi, jakimi mnie "obdarowali".
Byłem obserwatorem wojny w Pakistanie. Sojusz muzułmańsko-żydowski, który siedzibę miał właśnie w stolicy tego kraju, wydał chrześcijanom wyrok śmierci, co przyczyniło się do wybuchu konfliktu. Stałem na środku jakiegoś placu, obok mnie, ze wszystkich stron przelatywały kule i wszelkiej maści pociski. Jednak gdy siły sojuszu osłabły, wycofały się, a wokół nastała niepokojąca cisza.
Dalsza część snu odbyła się w widoku trzecioosobowym, bez udziału "ja". Z bloków otaczających plac zaczęły wybiegać dziwne, różowe istoty. Jak się okazało z kontekstu snu, były to różowe hybrydy ludzi zmieszanych ze świniami. Miały olbrzymie głowy z oczami na pół twarzy, białe kola z wielkimi, czarnymi źrenicami. Tułów także był olbrzymi, kończyny wyjątkowo małe. Na plecach miały coś w rodzaju fioletowych kolców, które się jeżyły. Pomimo drobnych nóżek biegły dosyć szybko. W mig doganiały chrześcijańskich wojowników i "rękoma" wyciągały żywcem serca przeciwników. Wydawały się być odborne na kule karabinów.
Na dachach budynków pojawiły się także zielone hybrydy ludzi z małpami. Obrzucały plac jakimś zielonym łajnem, które wydzielało toksyny śmiertelne tylko i wyłącznie dla ludzi. Po zestrzeleniu takiego osobnika, całe ciało zamieniało się także w identyczną truciznę.
Gdzieniegdzie, już poza placem leżały również szare trupy dzieci, które były wypchane materiałami wybuchowymy zamiast organów. Uciekający chrześcijanie, widząc takie dziecko, próbowali sprawdzić czy żyje, a czujniki wbudowane w trupa wykrywały to i uruchamiały mechanizm zapłonowy. Bum. Dzieci te jednakowoż z twarzy nie przypominały ludzkich, tak jakby były to nieudane hybrydy, w których nie było życia, ale szkoda było je marnować więc je przerobiono na pułapki.
Nie wiem jak się zakończyła wojna, ale zaiste, środki jakie podjął sojusz były okropne.
//2//
Siedziałem przed telewizorem oglądając relacje z wojny pomiędzy sojuszem a chrześcijanami. Jednak nie widziałem jakoś nowych informacji, wstałem więc z łóżka szpitalnego, po czym poszedłem do łazienki. Tam zauważyłem jakiś różowy, ogromny kształt. O, nie, to była pewnie jedna z tych hybryd. Zgromadziłem manę w prawej ręce, zacisnąłem pięść i wymierzyłem w serce. Jednak zanim uderzyłem, zatrzymałem rękę tuż przed piersiami osobnika. Nie był to świnioludź, jak wcześniej myślałem. Była to zwykła, tłusta blond pielęgniarka, ubrana w różowy fartuch.
- No i czego się gapi? - powiedziała i poszła w swoją stronę.
//3//
Wyszedłem na podwórko, znowu znajdowałem się w sennym Toruniu. Na swoje życzenie zatraciłem część świadomości odpowiedzialnej za rozumowianie, że to co mnie otacza jest snem i obserwowałem uważnie fabułę snu.
Za bramą znajdował się stół, a na nim kilka toreb z narkotykami. Biały, kwaskowaty proszek, który należało zgłosić na policję. Zadzwoniłem pod 911 i po chwili przyjechali dwaj szeryfowie, osobno dwoma samochodami terenowymi z olbrzymimi kołami, wzorowanymi na te z GTA SA - nawet logo było to samo. Jeden z nich powiedział, że najlepszym sposobem na złapanie dilerów będzie poczekanie aż przyjdą po swój towar, jednak zanim wprowadzi plan w życie, musi się jeszcze zabawić z kolegą. Poszli więc obaj ujarani ze świecącymi oczkami w krzaki.
Ja zostałem sam przy stole. Po chwili przyszli do niego jacyś ciapaci z dużymi nosami, prawie żydowskimi. Zabrali narkotyki i zaczęli mnie zastraszać, że to tak nieładnie wzywać na nich policję. Jak im jeszcze raz podpadnę, wyjawią wszystkim informacje o mnie. Nie wierzyłem, że takie posiadają, ale po chwili jeden z nich wyciągnął teczkę. Z niej wyjął kilkanaście moich zdjęć i mojej rodziny, nawet tej dalekiej.
Te zdjęcia były o tyle ciekawe, że żadnego z nich nigdy nie widziałem na oczy, nikt nie miał też prawa mi ich zrobić, jednak je posiadali. Najbardziej zaintrygowało mnie zdjęcie, na którym siedzę podczas balu gimnazjalnego w pozie Stańczyka. Nawet kąt z jakiego zrobiono zdjęcie odpowiadał Matejkowskiej wizji. Zdjęcie, w którym pokazywałem faka w samym podkoszulku przed lustrem w mojej wilii, które zostało zrobione w niedalekiej przyszłości, zajęło u mnie drugie miejsce w konkursie na najfajniejsze zdjęcie, które nie istnieje.
Ale wracając do ciapatych. Okazało się, że mają także logi z fejsbuka, każde wiadomości i inne informacje, które wyciągnął o mnie ten portal. Dodatkowo, w moim życiu była także osoba, która była ich agentem, niejaka Izabela Kulchok (czyt. Kalczok), którą znałem pod postacią Isabeli. Pokazali mi nawet jej prawdziwy profil na FB, gdzie miała normalne profilowe. Nie wiem po co mi to wszystko mówili, ale jakoś nie byłem zaniepokojony, cieszyłem się danymi, jakimi mnie "obdarowali".
