MILD, czyli „Mnemonic Induction of Lucid Dreams”, to technika opracowana przez Stephena LaBerge’a – amerykańskiego psychofizjologa i lidera w badaniach nad LD. LaBerge badał możliwość osiągania stanu świadomego snu na życzenie. Głębsze zrozumienie autosugestii, którą badacz stosował przed pójściem spać, zaowocowało stworzeniem nowej techniki, dzięki której LaBerge osiągnął swój cel – był w stanie śnić świadomie prawie każdej nocy.

MILD wykorzystuje pamięć prospektywną, dotyczącą odraczania reakcji - pamiętania o czymś, co ma być wykonane w przyszłości w określonym miejscu i czasie. W przypadku LD, mamy na myśli pamiętanie o tym, by uświadomić sobie podczas snu fakt śnienia. Z tego powodu, jak zaznacza LaBerge, wymogiem MILDa jest trening tego typu pamięci na jawie, ponieważ w innym razie przeniesienie jej do snu może okazać się nieskuteczne. Dotyczy to szczególnie osób, które korzystają z różnych „wspomagaczy”, ułatwiających pamiętanie o zaplanowanych czynnościach, np. list zakupów, notatek.

LaBerge dodaje, że, rozpatrując pamięć prospektywną, możemy zwiększyć prawdopodobieństwo pamiętania o zamiarze w następujące dwa sposoby:

• będąc silnie zmotywowanym do pamiętania o tym zamiarze – wówczas zdecydowanie trudniej jest zapomnieć o tym, co chcemy zrobić. Obieramy konkretny cel i pozostajemy czujni, aby nie przeoczyć możliwości jego realizacji.
• tworząc skojarzenie między naszym zamiarem i przyszłymi okolicznościami, w których go zrealizujemy. W praktyce chodzi o bodziec, który automatycznie przypomni nam o wykonaniu zaplanowanej czynności. Możemy obrać za przykład znaki senne, czyli motywy, które przewijają się często przez nasze sny. Jeśli wyrobimy na jawie nawyk sprawdzania rzeczywistości (wykonywania TRów) za każdym razem, gdy się z nimi spotkamy, będziemy w stanie skojarzyć dany znak senny już w samym śnie i zakwestionujemy otaczającą rzeczywistość.

Sam trening pamięci prospektywnej zaproponowany przez Stephena Laberge’a opiera się na codziennym wyznaczaniu sobie przedmiotów, sytuacji, dźwięków, itp., które przypomną nam o wykonaniu testu rzeczywistości. Po obudzeniu obieramy kilka celów, a następnie pilnujemy się, aby sprawdzić rzeczywistość za każdym razem, gdy zetkniemy się z nimi podczas dnia. Przed pójściem spać robimy podsumowanie, podliczając wszystkie sukcesy i porażki. Trening należy kontynuować przez co najmniej tydzień.

Oto przykładowa lista stworzona przez LaBerge’a:


MILD, któremu poświęcony jest ten tekst, to zestaw czynności, które należy wykonywać w połączeniu z WBTB. Dotychczas omówiliśmy genezę i ewentualne przygotowania, zaproponowane przez autora techniki. Teraz zajmiemy się właściwą częścią tego tekstu, czyli opisie krok po kroku.

1. Przed pójściem spać postanów, że zapamiętasz jak najwięcej snów z nadchodzącej nocy. Nie wierz, ale bądź przekonany, że uda ci się tego dokonać.
2. Po obudzeniu się, czy to na WBTB, czy to spontanicznie, przypomnij sobie zapamiętany sen, wyciągając możliwie jak najwięcej szczegółów. Jeśli czujesz się senny, koniecznie otrzeźw umysł – w innym przypadku możesz zaprzepaścić próbę MILDa.
3. Kiedy zdecydujesz się położyć z powrotem spać, skoncentruj się na swoim zamiarze – rozpoznaniu podczas snu, że śnisz. Możesz powiedzieć sobie z przekonaniem: „Następnym razem, gdy będę śnić, będę pamiętać, by rozpoznać, że śnię”. Pamiętaj, by skupić się przede wszystkim na znaczeniu tych słów, a także emocjach, które towarzyszą ci podczas ich wypowiadania. Ogranicz swoje myślenie tylko do chęci uświadomienia się we śnie.
4. Następnie przywołaj ostatni zapamiętany sen. Wyobraź sobie, że znowu bierzesz udział w jego akcji, ale tym razem w pewnym momencie zdajesz sobie sprawę z tego, że śnisz. Kontynuuj zabawę, wizualizując wykonywanie swojego planu na LD, krok po kroku. Poczuj ekscytację płynącą z możliwości realizacji zaplanowanych czynności. Niech będzie dla ciebie motywacją, o której wspominaliśmy na początku.
5. Powtarzaj punkty 3 i 4 tak długo, jak zechcesz. Twoją ostatnią myślą podczas zasypiania powinna być intencja, by zorientować się we śnie, że śnisz.

Sukces tej techniki potwierdzają oneironauci, z którymi pracował sam LaBerge. Również oni po przebyciu odpowiedniego treningu byli w stanie za pomocą MILDa osiągać świadome sny prawie każdej nocy, której chcieli.