[…]

Nagle na styku mroku tunelu i światła latarki ukazała nam się sylwetka mężczyzny z bujną czupryną. Zbliżała się do nas powoli kulejącym krokiem, a gdy znalazła się na tyle blisko, by móc ujrzeć rysy jej twarzy, cała grupa odruchowo chwyciła za broń.

To był Cosmic.

Drżały nam ręce. Nikt nie mógł uwierzyć w to, co widział. Halucynacje z niedożywienia? Czy wszyscy postradaliśmy zmysły? Minęło kilka minut zanim zdołaliśmy sobie uświadomić, że to nie było przewidzenie. On stał przed nami, równie zmęczony jak my. Z trudem utrzymywał się na nogach, które uginały się pod ciężarem jego ciała.

I wtem zamknął swoje oczy, opadając bezwiednie na twardy grunt.

[…]

Opowieść Cosmica była niewiarygodna i ze sporym trudem udało nam się przetrawić informacje.

Po upadku i-Senu doszło do kłótni przy podziale. Traveler żądał gruntownej przebudowy forum, co obejmowało zarówno usunięcie wszystkich dotychczasowych działów, jak i wyczyszczenie każdego wątku. W jego wizji stary i-Sen powinien zostać zniszczony, a na jego zgliszczach miały powstać nowe, silniejsze Senne Podróże. Zaprzeczył temu Cosmic, który mimo dwuletniej walki o podbój i-Senu nie mógł pogodzić się z takim obrotem rzeczy. Widząc, że Traveler podpisał na niego wyrok śmierci, uciekł do podziemi, znajdując u nas ratunek.

Dzień 500.

Pięćset dni, uwierzycie? Pięćset dni! Dokładnie tyle trwa już oblężenie na i-Sen! Nikt, absolutnie nikt nie spodziewał się, że wytrzymamy tak długo.

Pamiętam jak dziś – większość naszej kompanii obstawiała dzień 485., choć niektórzy wydawali się nie tracić nadziei pomimo ciężkiej sytuacji, jaka wówczas nadeszła. Optymiści, z Solnikiem na czele, liczyli, że dotrwają do dnia 490. Niektórzy szli o krok dalej i snuli marzenia o powróceniu do Archiwum i odzyskaniu kontroli nad sekcją Pozostałe. Te i inne wizje wydawały się coraz realniejsze z każdym kolejnym przeżytym dniem.

Dziś wybija okrągła rocznica naszych zmagań z Sennymi Podróżnikami. To radosny okres w tej męczącej walce, czas planowania i poszukiwania nowych możliwości. Jesteśmy zdeterminowani jak nigdy dotąd. Mimo że minęło już prawie 50 dni, odkąd urwał się jedyny kanał komunikacyjny z grupą z Archiwum, mocno wierzymy, że damy radę wyczyścić Hyde Park i odbudować przejście do działu wyżej. To tylko kwestia czasu.

Przy ognisku siedzi Fallen Leaf, który gra na gitarze, śpiewając przy tym autorską, podnoszącą na duchu pieśń. Zaraz przy nim Mag Fx podpalający magiczne ziele znalezione podczas ostatniej wyprawy do KURSu. Wodząc wzrokiem dalej, widzę wampię i Lajkonika, którzy sprzeczają się o błahostki sprzed Wybuchu. Jest również i Slavia, Nalewa, Solnik, Kys, Milekmag, Madzik i PYTKA.

Tego dnia wspominamy wszystkich, którzy polegli w dzielnej walce, szczególnie w działach środkowych. Pamiętamy także o naszej Wyroczni, Incestusie, którzy prowadził nas do prawie zwycięskiej obrony sekcji Notatnik dzięki potężnej Wizyjnej Twierdzy budowanej latami. Nigdy, powtarzam, nigdy nie zapomnimy o brutalnym zamachu na Jego Potęgę.