Hejka jestem Julia i można powiedzieć że jestem tu początkującą.  Mimo, że to nie pierwszy raz gdy jestem na tym forum, to dopiero teraz postanowiłam założyć tu konto. 
Miałam 2 okresy gdzie starałam się podejść do LD. Za pierwszym razem zabrakło motywacji i czasu. Za drugim razem udało mi się osiągnąć LD, ale emocje jakoś mnie przygniotły. Po uzyskaniu świadomości we śnie nagle wszystko stało się czarne i nie mogłam się ruszyć, jakbym była zabetonowana + te dziwne odgłosy... Dodatkowo dwa razy fałszywie się przebudziłam mimo, że za drugim razem o dziwo nie mogłam zrobić TR'a (oddychanie przez nos) więc byłam pewna, że to rzeczywistość. Muszę przyznać, że się bardzo przestraszyłam szczególnie, że budziłam się przez jakieś krzyki i odgłosy kroków po skrzypiącej podłodze oraz że nie wiedziałam już co jest prawdą, a co jest fikcją.
Naprawdę nie wiem co ja tu jeszcze robię XD Ale do trzech razy sztuka, tym razem się nie poddam i nie dam się tak łatwo przestraszyć. Zastanawiam się czy wasze pierwsze LD też wyglądało podobnie...

Witaj
Kroki, dziwne głosy, łomotanie w drzwi, nietypowi goście to oklepane motywy przy FA czy paraliżu. FA potrafią nieźle sprać beret. 
W tej dziedzinie trzeba oswoić strach bo sie nieraz z nim spotkasz. Poczytaj o doświadczeniach innych ludzi, pomoże Ci to nabrać dystansu. 
Witam i życzę powodzenia

Tak jest, wiele z naszych LD dalej tak się zaczyna, podświadomość rzadko daje za wygraną i próbuje straszyć nawet jak już jej pomysły wydają się oklepane i nieskuteczne

Hej Julia Jak powiedzieli przedmówcy, nie przejmuj się tymi doświadczeniami, bo z reguły na początku jest najgorzej. Za każdym kolejnym razem mózg coraz bardziej przyzwyczaja się do paraliżu i fałszywych pobudek czy hipnapompów, przez co nie stanowią już takiego szoku jak za pierwszym razem.
A warto ujarzmić własny strach, bo nawet pojedyncze, krótkie LD to nieprawdopodobne doświadczenie i zastrzyk pozytywnej energii